Κοιτάζω με την παρέα μου αυτή τη φωτογραφία, τη τελευταία που δημοσιεύτηκε αυτού του απατεώνα και αναρωτιόμαστε όλοι μας το ίδιο: εδώ μόνο αν είσαι τυφλός ή πάνβλαξ, δεν θα δεις σε αυτό το πρόσωπο τη γλίτσα της πρωτόγονης φιληδονίας, την ακάλυπτη υποκρισία στο βλέμμα του, στο ύφος του, την εκδικητικότητα, αλλά και την τρέλα που κατοικεί σε αυτόν τον άνθρωπο.
Πρέπει να σαι πανηλίθιος ή εντελώς υπνωτισμένος για να μην δεις ένα ζόμπι δασκάλου, μία αισχρή, ανισόρροπη εικόνα, μία άσχημη γελοιογραφία της λέξης Διδάσκαλος μέσα σ αυτό το πρόσωπο. Ένα μεγάλο μπράβο σε όποιους δημοσίευσαν αυτή τη φωτογραφία τού μ.π μαζί με το άρθρο για τις επαναλαμβανόμενες αμβλώσεις.
Ένα άρθρο που σοκάρει, εξοργίζει αλλά δεν ξαφνιάζει, διότι όσες ζήσαμε αρκετά χρόνια σ αυτό το μεταμφιεσμένο μαστροπείο, είχαμε καθώς κυλάγανε τα χρόνια βιώσει πολλές άγριες αλλά κι ανώμαλες καταστάσεις και είχαμε αρχίσει παράλληλα να μαθαίνουμε πολλά….πάρα πολλά που δεν θέλαμε να πιστέψουμε με τίποτα.
Αργήσαμε ίσως να νοιώσουμε την απελευθερωτική φωτιά της επανάστασης και να φύγουμε από αυτή την υπνωτική φυλακή, όμως φύγαμε. Κι όσο τα χρόνια περνούν τόσο συνειδητοποιούμε το μέγεθος της εκμετάλλευσης, της χειραγώγησης, της εξαπάτησης και του εξευτελισμού που υποστήκαμε.
Μ όλη μας τη δύναμη ευχόμαστε να βρουν την εσωτερική δύναμη, την απελευθερωτική αυτή ορμή, πολλές ακόμα γυναίκες που έχουν φύγει κρατώντας για την ωρα σιωπή, και να μιλήσουν. Να μιλήσουν ξεκάθαρα για το τί συνέβαινε και συμβαίνει στην αυλή αυτού τού σάτυρου, μπας κι αυτή η βρωμερή αρρώστια που ναι στην νεμέα επιτέλους σβήσει από τον χάρτη, μπάς κι οι νέοι και νέες που εγκλωβιζονται εκεί, γλυτώσουν, ελευθερωθούν.
Μιλήστε. Μιλήστε παντού όπου μπορείτε γι αυτά που συμβαίνουν βεβαιωμένα εκεί.
Είναι χρέος απέναντι στην Αλήθεια, χρέος απέναντι στους αληθινούς Διδασκάλους του Φωτός των οποίων το όνομα αυτός βρωμίζει, είναι χρέος απέναντι στην Αληθινή Αγάπη που ουδεμία σχέση έχει με τις γουρουνιές που εφαρμόζει και διδάσκει τούτος. Αυτά.
Ο καθένας ας κινηθεί με πυξίδα την Ηθική τής συνείδησης του.