73. Και για να μη ξεχνιόμαστε ο θάνατος είναι ψευδαίσθηση (για όλους τους άλλους). Πολύ σημασία δίνετε στο θνητό σας σαρκίο.
Όταν όμως Εγώ αρρωστήσω, χέζ…μαι πάνω μου και κλαίω και βλέπω όλα τα λάθη μου και υπόσχομαι να τα διορθώσω, γίνομαι ευάλωτος, ανθρώπινος και θέλω μια ολόκληρη κουστωδία οπαδών να με φροντίσει, να με κανακέψει, να με διαβεβαιώσει πόσο σπουδαίος είμαι, να καθυσηχάσει την τρομακτική μου αγωνία για το θάνατο.
Μόλις βγω απ’ το νοσοκομείο, μόλις γίνω καλά βέβαια τα ξεχνάω όλα και ξαναγίνομαι ο παλιός κακός εαυτός μου.
Κάτι δεν καταλάβατε καλά!
Αυτά που διαβάζω από άλλους και σας μεταφέρω είναι αλήθεια, μόνο που Εγώ τα έκανα copy paste, δεν τα βίωσα, δεν τα πίστεψε η ψυχή μου.
Εγώ έχω ένα τρομαχτικό Εγώ να θρέψω!
74. Ναι τα πάντα είναι ψευδαίσθηση, η ζωή, ο θάνατος, η εργασία, οι πόλεμοι, η οικογένεια, η κοινωνία.
Τα πάντα ΕΚΤΟΣ απ’ το κτήμα. Αυτό είναι έξω απ’ το πιάτο! Θρέφει τη ματαιοδοξία μου.
Είναι η απόδειξη προς τον ουρανό ότι έστησα ένα Άσραμ για να σώσω ανθρώπους, για να τους μιλήσω για τη διδασκαλία του φωτός.
Επίσης είναι τελείως διαφορετικό από όλα τα Άσραμ που ύπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν, γιατί το δικό ΜΟΥ Άσραμ δεν προορίζεται απλώς να σώσει ανθρώπους, αλλά να βγάλει Δασκάλους του Φωτός. Θα με γράψει η ιστορία με χρυσά γράμματα.
(Ή μήπως η θεία Δικαιοσύνη βλέπει κι εμένα κι έχω να φάω πολύ καρμικό ξύλο;)
75. Θα ήθελα να μου απαντήσετε σε μια απορία. Ο αρχηγός εκεί έχει συναίσθηση της κακίας του και κοροιδεύει όλο τον κόσμο ή πραγματικά έχει πειστεί πως είναι άγιος άνθρωπος;
76. Θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για το ποιος είναι ο διαβόητος “δάσκαλος” στο μενού για τις σέχτες. Αναζητήστε τα χαρακτηριστικά του ψυχοπαθή και του κοινωνιοπαθή, θα σας λυθούν όλες οι απορίες.